Περιγραφή θέματος
-
-
-
Εισαγωγή
Η χρήση των εικαστικών τεχνών στην αφήγηση ιστοριών βοηθά να βρείτε μέσα σας και στην ομάδα νέες απόψεις και ερμηνείες για δύσκολα ερωτήματα ή σύνθετες καταστάσεις ή διαφωνίες που θέλετε να αντιμετωπίσετε. Η έκφραση και η οπτικοποίηση των εσωτερικών κόσμων μέσω της λογοτεχνικής τους νοηματοδότησης σε ένα ατομικό ή συλλογικό έργο τέχνης, ανοίγει νέους δρόμους για την ανταλλαγή αφηγήσεων και την κοινή κατανόηση. Η κοινή δημιουργία τέχνης βοηθά στην εκτροπή της σκέψης και στην εστίαση στο παρόν. Το να κάνουμε τέχνη μαζί βοηθά να επιβραδύνουμε, να ακούσουμε, να στοχαστούμε και να διαλογιστούμε. Αυτό διεγείρει την ανάδυση της δημιουργικής ροής και του συντονισμού, μέσα στον εαυτό σας και σε μια ομάδα. Έτσι, μέσω της συλλογικής καλλιτεχνικής δημιουργίας δημιουργείται ένα περιβάλλον για να συνδεθείτε με τους άλλους σε ένα βαθύτερο επίπεδο, να κάνετε συζητήσεις για τη ζωή, για πράγματα που σας απασχολούν και να βρείτε τρόπους να εκφράσετε πράγματα μαζί. Σιωπή, ακρόαση, στοχαστική έκφραση, δημιουργία χώρου στο θόρυβο των ατελείωτων ειδήσεων και μηνυμάτων.
έκφραση, δημιουργία χώρου στο θόρυβο των ατελείωτων ειδήσεων και μηνυμάτων.
Το να φτιάχνουμε μαζί προκαλεί αφηγήσεις. Δημιουργεί χώρο για αφηγηματικές πρακτικές λογοδοσίας, μέσα από αργές συζητήσεις από καρδιά σε καρδιά, ενώ σχεδιάζετε, ζωγραφίζετε, ράβετε, πριονίζετε, υφαίνετε, πλάθετε, σκαλίζετε ή σφυρηλατείτε. Στην καρδιά του θέματος, οπτικοποιώντας τη μαγεία της συντροφικότητας και των κοινών αξιών. Παρουσιάζοντας ατομικά έργα τέχνης μαζί ή ως συλλογική τέχνη, ή φτιάχνοντας ένα κοινοτικό έργο τέχνης μαζί, είναι ένα κοινό ταξίδι, όπου όλοι οι συμμετέχοντες αφήνουν ένα ίχνος, ένα μέρος της ιστορίας τους. Σε ένα κοινό έργο οι διαφορές γίνονται ορατές. Κοινό έργο, συντεθειμένο από διαφορετικά χέρια, διαφορετικές απόψεις, στυλ, χρώματα.
Στη συνέχεια θα σας προσφέρουμε μια σειρά από δραστηριότητες δημιουργών, οι οποίες βασίζονται κυρίως στις καλλιτεχνικές παραδόσεις της πειραματικής τέχνης που σχετίζονται με τον αυτοματισμό, τον εξπρεσιονισμό και τον υπερρεαλισμό. Η αντίληψή τους για την τέχνη είναι περιεκτική και βασίζεται στο πείραμα, τη φαντασία, την έκφραση συναισθημάτων για την ίδια τη ζωή. Αντί να εκτελούν τέλειες τεχνικές τέχνης, οι καλλιτέχνες εργάζονται πάνω στην προσωπική εσωτερική αντίληψη της πραγματικότητας που βασίζεται στον αυθορμητισμό και την αυτοέκφραση συναισθημάτων, προσωπικών απόψεων, ονείρων, εφιαλτών, λαϊκών παραμυθιών.
Ο αυτοματισμός στην τέχνη αναπτύχθηκε από καλλιτέχνες που σχετίζονται με το κίνημα του Σουρεαλισμού. Στο Μανιφέστο για τον υπερρεαλισμό, ο André Breton όρισε τον
υπερρεαλισμό ως ... καθαρό ψυχικό αυτοματισμό ... την υπαγόρευση της σκέψης απουσία κάθε ελέγχου που ασκείται από τη λογική και έξω από κάθε ηθική ή αισθητική ανησυχία.
Η αυτόματη σχεδίαση, για παράδειγμα, στοχεύει στη σχεδίαση χωρίς συνειδητή παρέμβαση για την καθοδήγηση του χεριού. Όπως και οι τεχνικές αυτόματης γραφής, το αυτόματο σχέδιο έχει ισχυρή επιρροή στην έκφραση του δικού σας αυθεντικού εσωτερικού κόσμου και ως εκ τούτου είναι πολύ ενδιαφέρον να χρησιμοποιηθεί για σκοπούς αφήγησης - και αφηγηματικής λογοδοσίας ως μια δραστηριότητα ανάφλεξης, για την οικοδόμηση αυτοπεποίθησης σε σύντομο χρονικό διάστημα και θα βρουν την ελευθερία να εκφράσουν τις φωνές και τις προοπτικές τους εκ των έσω. και έτσι ώστε κατά τη διαδικασία δημιουργίας οι άνθρωποι να αισθανθούν την απήχηση του κοινού και της συντροφικότητας.
Ο Μαξ Ερνστ, ένας υπερρεαλιστής εικαστικός καλλιτέχνης, ανέπτυξε επίσης τεχνικές όπως το Frottage (τρίψιμο), το grattage (ξύσιμο) και τεχνικές κολάζ. Όλες σχετίζονται με τον αυθορμητισμό, τη χρήση των υλικών που βρίσκονται στο χέρι και τον πειραματισμό για το τι συμβαίνει, όταν τρίβεις με ένα μολύβι σε ένα κομμάτι χαρτί για να πάρεις το αποτύπωμα ενός νομίσματος, από κλαδιά και πέτρες έξω για να συλλάβεις την υφή των πραγμάτων. Αντί να ζωγραφίζει με πινέλα, ξύνει το χρώμα, με την πίσω πλευρά του πινέλου ή με το μαχαίρι του ζωγράφου (βλ. εικόνα).
ãSandra Geelhoed (2003), gouache on paper
Το τρίψιμο μπορεί να οριστεί ως ένας διασκεδαστικός και απτός τρόπος για να ανακαλύψετε το περιβάλλον της γειτονιάς. Μαζί με το κολάζ είναι ενδιαφέρουσες πρακτικές για να εμπλακούν οι άνθρωποι μέσω της τέχνης, ενώ χρησιμοποιούν υλικά από καθημερινές συνθήκες (για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε σε αυτόν τον ιστότοπο της Tate).
Επίσης, οι Cobra Artists εργάστηκαν από το 1948 με πειραματικό τρόπο, με διαφορετικά υλικά. Η επιστροφή στις βασικές αρχές της υλικότητας, τα χρώματα (κόκκινο, κίτρινο, μπλε), η χειροτεχνία, τα λαϊκά παραμύθια και η παιδική τέχνη αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τους καλλιτέχνες αυτούς. Δημιούργησαν ένα μανιφέστο, υπογραμμίζοντας ότι θα ήθελαν να συμβάλουν στην ανοικοδόμηση του κόσμου μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μέσω της φαντασίας και του παιχνιδιού. Δίνοντας ξανά χρώμα σε έναν κόσμο μέσα σε ερείπια, ζωγραφίζοντας τον κόσμο από μια εσωτερική ορμή: όνειρα, ιστορίες, φαντασία, αυθόρμητα και χωρίς καμία (καλλιτεχνική) σύμβαση.
Ο Karel Appel υπογραμμίζει πώς η καλλιτεχνική πρακτική μπορεί να συμβάλει στην έκφραση της εμπειρίας και επομένως να αφηγηθεί μια ιστορία: "Η μπογιά μου είναι σαν ένας πύραυλος, ο οποίος περιγράφει το δικό του χώρο. Προσπαθώ να κάνω το αδύνατο δυνατό. Αυτό που συμβαίνει δεν μπορώ να το προβλέψω, είναι μια έκπληξη. Η ζωγραφική, όπως και το πάθος, είναι ένα συναίσθημα γεμάτο αλήθεια και χτυπάει έναν ζωντανό ήχο, όπως ο βρυχηθμός που βγαίνει από το στήθος του λιονταριού. Το να ζωγραφίζεις σημαίνει να καταστρέφεις αυτό που προηγήθηκε. Ποτέ δεν προσπαθώ να φτιάξω έναν πίνακα, αλλά ένα κομμάτι της ζωής. Είναι μια κραυγή. Είναι μια νύχτα. Είναι σαν ένα παιδί. Είναι μια τίγρης πίσω από τα κάγκελα". Για περισσότερες πληροφορίες δείτε την ιστοσελίδα του Μουσείου Κόμπρα (https://cobra-museum.nl/?lang=en)
Η χρήση εικαστικών μεθόδων θα πρέπει κατά προτίμηση να συνδυάζεται με την παρατήρηση έργων τέχνης πριν αρχίσετε να φτιάχνετε τη δική σας και να κάνετε συλλογικές ασκήσεις με εργαλεία τέχνης. Είχαμε την ευκαιρία να εργαστούμε στο Μουσείο Cobra για μια ημέρα, να ανακαλύψουμε και να αναπτύξουμε μερικά από τα εργαλεία που βρίσκονται από κάτω. Ευχαριστούμε το Μουσείο Cobra (https://cobra-museum.nl/?lang=en) στο Amstelveen που μας υποδέχτηκε και μας άφησε να πειραματιστούμε με μια ξενάγηση, εργαστήρια και παρεμβάσεις.
-
-
Χρησιμοποιήστε ένα εργαλείο που σας αρέσει. Μπορεί να κάνει μια ωραία καθαρή γραμμή ή να κινείται ομαλά στη σελίδα. Ό,τι κι αν είναι, να αισθάνεστε άνετα στη χρήση του.
Σκεφτείτε το ενδεχόμενο να κολλήσετε το χαρτί στο τραπέζι που εργάζεστε με χαρτοταινία. Είναι πιο εύκολο να μείνετε σε κατάσταση ροής, χωρίς να σκέφτεστε ότι το χαρτί θα γλιστρήσει.
-
1ος γύρος. Όλοι οι συμμετέχοντες παίρνουν ένα χρώμα. Οι συμμετέχοντες μπορούν να κοιτάζουν μόνο τον μπροστινό τους και δεν μπορούν να κοιτάζουν το χαρτί τους ενώ ζωγραφίζουν. Πρέπει να ζωγραφίσουν στα τυφλά και πιθανών να αγχωθούν. Ρυθμίστε το χρονόμετρο στα 2 λεπτά.
-
2ος γύρος. Οι συμμετέχοντες δίνουν το χρώμα τους στον γείτονά τους. Οι συμμετέχοντες μπορούν τώρα να συνεχίσουν.
-
3ος γύρος. Οι συμμετέχοντες δίνουν το χρώμα τους στον γείτονά τους. Μπορούν να συνεχίσουν τη ζωγραφική κοιτάζοντας προσαρμοστικά. Χρονοδιακόπτης σε 3 λεπτά σχεδιάζοντας το πορτρέτο, μπορούν να κοιτάξουν, να προσαρμόσουν το σχέδιο. Χρονοδιακόπτης 3 λεπτά.
-
4ος γύρος. Οι συμμετέχοντες δίνουν το τελευταίο χρώμα στον γείτονά τους. Σε αυτόν τον τελευταίο γύρο μπορούν και πάλι να μην κοιτάξουν το χαρτί αλλά μόνο το πρόσωπο που βρίσκεται μπροστά τους και να ολοκληρώσουν το πορτραίτο. Χρονόμετρο σε 1 ή 2 λεπτά.
Above art works are made in workshop at Museum Cobra in September 2023.
-
-
-
1. Εισαγωγή - Θεωρία
Για την ενότητα αυτή, εμπνευστήκαμε από το έργο της Nathalie Goldberg, η οποία δημοσίευσε ένα πρωτοποριακό βιβλίο με τίτλο «Writing down the bones: Απελευθερώνοντας τον συγγραφέα που κρύβεται μέσα μας» (Shambhala, 1986). Από το οπισθόφυλλο του εγχειριδίου της μπορούμε να διαβάσουμε τα εξής: Με διορατικότητα, χιούμορ και πρακτικότητα, η Natalie Goldberg εμπνέει συγγραφείς και επίδοξους συγγραφείς να κάνουν το άλμα προς τη συγγραφή με δεξιοτεχνία και δημιουργικότητα. Προσφέρει προτάσεις, ενθάρρυνση και πρακτικές συμβουλές για πολλές πτυχές της τέχνης του συγγραφέα: για το γράψιμο από τις "πρώτες σκέψεις" (κρατήστε το χέρι σας σε κίνηση, μη διαγράφετε, απλά βάλτε το στο χαρτί), για την ακρόαση (το γράψιμο είναι κατά ενενήντα τοις εκατό ακρόαση- όσο πιο βαθιά ακούτε, τόσο καλύτερα γράφετε), για τη χρήση ρημάτων (τα ρήματα δίνουν την ενέργεια της πρότασης), για το ξεπέρασμα των αμφιβολιών (η αμφιβολία είναι βασανιστήριο- μην την ακούτε) - ακόμη και για την επιλογή ενός εστιατορίου μέσα στο οποίο θα γράψετε. Ο Γκόλντμπεργκ βλέπει τη συγγραφή ως μια πρακτική που βοηθά τους συγγραφείς να κατανοήσουν την αξία της ζωής τους.
Η πρακτική της αυτόματης γραφής, όπως τη διδάσκει η Natalie Goldberg, βοηθά τους ανθρώπους να συνδεθούν με τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους αυθόρμητα. Δεν έχει να κάνει με το να γράφουμε τα πάντα σωστά, αλλά με το να πιάνουμε κάποιες εικόνες από τη ροή των σκέψεων που καταλαμβάνει τον εσωτερικό μας κόσμο. Ο εσωτερικός κριτής σωπαίνει έτσι ώστε τα γνήσια συναισθήματα και οι απόψεις να μπορούν να βρουν το δρόμο τους προς τα έξω. Αυτό το είδος γραφής θα λέγαμε ότι βγαίνει κατευθείαν από την καρδιά.
Μια άλλη συγγραφέας που εμπνέει, είναι η Svetlana Alechievich, Λευκορωσίδα δημοσιογράφος, δοκιμιογράφος και προφορική ιστορικός, η οποία γράφει στα ρωσικά. Της απονεμήθηκε το 2015 το Νόμπελ Λογοτεχνίας "για τα πολυφωνικά της γραπτά, ένα μνημείο για τον πόνο και το θάρρος στην εποχή μας". Εμπνευσμένη από τον Λευκορώσο συγγραφέα Adamovitch, ο οποίος επινόησε το συλλογικό μυθιστόρημα που ονομάζεται επίσης "μυθιστόρημα-ορατόριο" ή "μυθιστόρημα-αποδεικτικό στοιχείο". Στην πραγματικότητα σε αυτό το είδος μυθιστορήματος οι βιωμένες εμπειρίες των ανθρώπων αποτελούν υλικό για τη σύνθεση ενός μυθιστορήματος. Στην πραγματικότητα, πρόκειται "για ανθρώπους που μιλούν για τον εαυτό τους" και έτσι μετατρέπεται σε "επικό χορό". (Adamovitch).
‘’Έτσι ακούω και βλέπω τον κόσμο - ως χορωδία μεμονωμένων φωνών και ως κολάζ καθημερινών λεπτομερειών. Έτσι λειτουργούν το μάτι και το αυτί μου. Με αυτόν τον τρόπο όλες οι νοητικές και συναισθηματικές δυνατότητές μου αξιοποιούνται στο έπακρο. Με αυτόν τον τρόπο μπορώ να είμαι ταυτόχρονα συγγραφέας, δημοσιογράφος, κοινωνιολόγος, ψυχολόγος και ιεροκήρυκας ‘’
(Svetlana Alechievich)
Αντί να εφευρίσκει, να φαντάζεται ως μεμονωμένος συγγραφέας, η Alexievich προσπαθεί να εκφράσει και να τιμήσει την πραγματική ζωή των ανθρώπων.
"Έψαχνα για μια λογοτεχνική μέθοδο που θα επέτρεπε την πλησιέστερη δυνατή προσέγγιση στην πραγματική ζωή. Η πραγματικότητα πάντα με τραβούσε σαν μαγνήτης, με βασάνιζε και με υπνώτιζε, ήθελα να την αποτυπώσω στο χαρτί. Έτσι οικειοποιήθηκα αμέσως αυτό το είδος των πραγματικών ανθρώπινων φωνών και εξομολογήσεων, των μαρτυρικών αποδείξεων και των εγγράφων.
Ο συγγραφέας γίνεται μάρτυρας των εμπειριών του παρελθόντος, δίνοντας φωνή σε ανθρώπους που δεν ακούγονται.
Επιδιώκει να δείξει την ιστορία της ανθρωπότητας, όχι σε μακρινό μεγάλο και επινοημένο μυθιστόρημα αλλά στην ιστορία της ζωής των απλών ανθρώπων. "Σήμερα που ο άνθρωπος και ο κόσμος έχουν γίνει τόσο πολύπλευροι και διαφοροποιημένοι, που συνειδητοποιήσαμε επιτέλους πόσο μυστηριώδης και ανεξιχνίαστος είναι ο άνθρωπος στην πραγματικότητα, η ιστορία μιας ζωής, ή μάλλον τα ντοκουμέντα αυτής της ιστορίας, μας φέρνει πιο κοντά στην πραγματικότητα". -
Υλικά
- Χαρτί A4. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε χρωματιστό χαρτί για το ωραίο εφέ διαμοιρασμού.
- Στυλό
- Χρονοδιακόπτης
- Αυτοκόλλητες σημειώσεις
- Αναδιπλούμενο χαρτί
Για τον εκπαιδευτή:
Το εργαστήριο μπορεί να ασχοληθεί με πολλά θέματα και θεματικές ενότητες. Θα πρέπει να βρείτε μια λέξη-κλειδί που θα βοηθήσει τους ανθρώπους να συσχετίσουν σε βάθος. Έτσι, μια λέξη που έχει μεταφορική σημασία ή έχει ομώνυμα μπορεί να είναι χρήσιμη. Στο πρόγραμμα NACCS χρησιμοποιήσαμε τη λέξη Φωνή. Έτσι, καθώς εργαζόμαστε πάνω στις αφηγήσεις, και στην ανάπτυξη της κοινότητας, η «Φωνή» είναι μια ενδιαφέρουσα λέξη για να συσχετίσετε και να φανταστείτε μια ιστορία και μια οπτική γωνία.
Βήμα 1. Προετοιμασία
Καλέστε τους συμμετέχοντες στη συνεδρία δημιουργικής γραφής, εισάγοντας ένα θέμα που αφορά τους συμμετέχοντες, με βάση την παραπάνω θεωρία.
«Θα ήθελα να σας προσκαλέσω σε μια συνεδρία ελεύθερης γραφής διάρκειας 10 λεπτών. Αυτό σημαίνει να γράψετε για 10 λεπτά σε μία ροή. Θα σας δώσω μια λέξη, μια λέξη που ενεργοποιεί τη φαντασία σας και το δικό σας συνειρμικό μυαλό».
Δώστε σε όλους τους συμμετέχοντες ένα κομμάτι χαρτί Α4. Θα ήταν πιο ωραίο να χρησιμοποιήσετε χρωματιστό Α4. Αφήστε τους συμμετέχοντες να επιλέξουν το χρώμα που τους ταιριάζει. Για τον εκπαιδευτή, η στιγμή της επιλογής του χρωματιστού χαρτιού προσφέρει την ευκαιρία για κουβεντούλα και την οικοδόμηση μιας σχέσης με κάθε έναν από τους συμμετέχοντες. Με αυτόν τον τρόπο, σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, με τη διασκεδαστική πτυχή του χρωματιστού χαρτιού, ο εκπαιδευτής μπορεί να δημιουργήσει ένα ασφαλές και παιχνιδιάρικο περιβάλλον. Αυτό είναι θεμελιώδες, καθώς η ελεύθερη γραφή συχνά αντιπροσωπεύει επίσης μια δυσφορία και ένα αίσθημα ανικανότητας.
Βήμα 2: Η εργασία και η λέξη έναυσμα
Όταν όλοι έχουν ένα κομμάτι χρωματιστό χαρτί, ο εκπαιδευτής καλεί τους συμμετέχοντες να ξεκινήσουν την πραγματική συνεδρία αυτόνομης γραφής.
“Αγαπητοί συμμετέχοντες, πάρτε το χρωματιστό σας χαρτί και διπλώστε το στα δύο. Αυτό θα είναι το βιβλιαράκι για την ιστορία σας. Η εργασία θα ξεκινήσει με μια λέξη-κλειδί, που θα σας βοηθήσει να μπείτε στον εσωτερικό σας κόσμο. Σας βοηθά να γράψετε από καρδιάς και να βουτήξετε στο δικό σας διαισθητικό, συνειρμικό και φανταστικό μυαλό.
Γράψτε αυτή τη λέξη στο εξώφυλλο, τη λέξη που ενεργοποιεί τη φαντασία σας, αποτυπωμένη σε λέξεις που βγαίνουν από την καρδιά σας. Ο μόνος κανόνας είναι ότι πρέπει να συνεχίσετε να γράφετε. Να κρατάτε το χέρι σας σε κίνηση και η πένα σας να γράφει συνεχώς. Μη σβήνετε τίποτα, μη διορθώνετε τη γραμματική ή την ορθογραφία. Αυτή η άσκηση αφορά την απελευθέρωση της ιστορίας, των ιδεών, από μέσα σας. Αν δεν ξέρετε ή έχετε κολλήσει, απλά συνεχίστε και γράψτε το. Ακολουθήστε το νήμα των σκέψεών σας. Συνεχίστε να γράφετε ακόμα και αν μια μικρή εσωτερική φωνή σας λέει ότι δεν μπορείτε. Συγκεντρωθείτε στη δική σας γραμμή σκέψεων, μην ακούτε τον παράπλευρο θόρυβο στο δωμάτιο. Μην μιλάτε στους γείτονες... Είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε την άσκηση τώρα.''
Ο εκπαιδευτής θα πρέπει να χρησιμοποιήσει μια απαλή φωνή τώρα, για να βοηθήσει τους ανθρώπους να αισθανθούν άνετα και χαλαρά.
“Κλείστε τα μάτια σας.
Ελέγξτε, κάθεστε άνετα; Βάλτε τα πόδια σας σταθερά στο πάτωμα, για να αισθανθείτε προσγειωμένοι.
Τεντώστε την πλάτη σας. Χαλαρώστε.
Πάρτε μια βαθιά ανάσα. Εισπνεύστε... και... εκπνεύστε.
Αυτή η λέξη σας βοηθά να εισέλθετε στον υπέροχο εσωτερικό κόσμο της φαντασίας και των συνειρμών σας. Αναφέρετε τώρα τη λέξη-κλειδί.
Έχετε 10 λεπτά. Ο χρόνος αρχίζει τώρα.
Ο εκπαιδευτής βάζει το χρονόμετρο ακριβώς στα 10 λεπτά. Ο εκπαιδευτής μπορεί επίσης να δουλέψει πάνω στη δική του ιστορία, αλλά έχει επίσης κατά νου ότι οι άνθρωποι στην πραγματικότητα γράφουν μια αφήγηση και όχι μόνο λέξεις“
https://padlet.com/YellowHatJack/naccs-cyprus-training-le-porte-voix-creative-writing-
10 λεπτά συνεχούς γραφής...
Βήμα 3. Μετά από 10 λεπτά, ο χρόνος τελειώνει:
Ο εκπαιδευτής λέει: "Ο χρόνος τελείωσε! Παρακαλώ αφήστε τα στυλό και τα μολύβια σας. Αν δεν είστε έτοιμοι, δεν υπάρχει πρόβλημα. Αυτό είναι το θέμα.
Ο εκπαιδευτής ζητάει την άδεια να γίνει μια μορφή εργασίας για την ανταλλαγή των γραπτών ιστοριών σε μικρότερες ομάδες (το πολύ 4 άτομα). Κάθε συμμετέχων διαβάζει την ιστορία ενός άλλου ατόμου ή αν υπάρχει αρκετός χρόνος, όλοι διαβάζουν την ιστορία των άλλων.
Οι συμμετέχοντες θα πάρουν δύο ερωτήσεις για να εργαστούν:
1) Ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές μεταξύ των ιστοριών; Επιλέξτε τουλάχιστον ένα από τα δύο ενδιαφέροντα αποσπάσματα.
2) Πώς σας φάνηκε που κάνατε την άσκηση; Πώς πήγε η συγγραφή; Πως αντέδρασε ο εσωτερικός σας κριτής;Βήμα 4. Σύγκριση του περιεχομένου
Διαβάστε ο ένας την ιστορία του άλλου. Διαβάστε μια ιστορία ενός μέλους της ομάδας. Γράψτε σε αυτοκόλλητες σημειώσεις τι αφορά η ιστορία. Πώς ερμήνευσε το άτομο τη λέξη-κλειδί; Τι είδους ιστορία έγραψε; Τι ενδιαφέρουσες ατάκες, αποσπάσματα, ποιες λέξεις/προτάσεις χαρακτηρίζουν το κείμενο; Βάλτε τα ευρήματα σε ένα αναδιπλούμενο χαρτί.
Συζητήστε. Ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές στις ιστορίες που σχετίζονται με τη λέξη-έναυσμα; Η ομάδα συζητά, καταγράφει. Ποιες είναι οι ενδιαφέρουσες προτάσεις;Βήμα 5. Σύγκριση της διαδικασίας
-Πώς αντιμετωπίσατε τη διαδικασία της συγγραφής; Ήταν εύκολη; Βρήκατε τη ροή; Γράψτε σε αυτοκόλλητες σημειώσεις, τι σήμαινε για εσάς η άσκηση.
Συζητήστε με τους άλλους και κολλήστε τα συμπεράσματά σας σε ένα ταμπλό. Ποιες είναι οι ατομικές και συλλογικές εμπειρίες των συμμετεχόντων;
Συζητήστε το και στις μικρότερες ομάδες. Έπειτα βάλτε τις αυτοκόλλητες σημειώσεις σε μια μεγάλη αναδιπλούμενη επιφάνεια.Βήμα 6. Κοινός προφορικός λόγος με βάση τις ιστορίες
Οι μικρές ομάδες έχουν μια νέα αποστολή. Τώρα που κάνατε την ανάλυση, παρακαλώ γράψτε μια νέα ιστορία, μια σκηνή, ένα ποίημα, ένα προφορικό κείμενο ή δοκίμιο μαζί, με βάση τις ιστορίες σας και γράψτε έναν προφορικό λόγο διάρκειας 3 λεπτών. Μπορεί να είναι ποίηση, ομιλία, θεατρικός λόγος, αλλά και απλά μια συλλογική δήλωση ή μανιφέστο.
Βήμα 7. Προετοιμάστε προφορικούς λόγους, στην ολομέλεια.
Όλες οι ομάδες παρουσιάζουν την ιστορία τους μέσω προφορικού λόγου. Όλοι οι συμμετέχοντες ακούνε αλλά δεν γίνονται σχόλια.
Βήμα 8. Κοινή ανάλυση και συζήτηση
Κάθε ομάδα μιλάει για τις ομοιότητες και τις διαφορές των ιστοριών και για τη διαδικασία αυτή. Τι μπορούμε να μάθουμε από αυτή την άσκηση;
Οι αυτοκόλλητες σημειώσεις αναλύονται και τοποθετούνται σε ένα flipover. Τι μπορούμε να βγάλουμε από αυτή την ανάλυση των ιστοριών; Πώς σχετίζονται οι άνθρωποι με το κοινό θέμα, το οποίο πυροδοτείται από μια λέξη-κλειδί (στην περίπτωση της NACCS- φωνές);
Τι μαθαίνουμε από την κατασκευή προσωπικών ιστοριών και την ερμηνεία των λέξεων και των εικόνων σε έναν προφορικό λόγο;
-